Verslag van Mady Van Volsem.
Vertrek 9.30 u. vanuit Westrand, Dilbeek. Enkele personen konden, jammer genoeg, niet van de partij zijn wegens ziekte of professionele verplichtingen.
Na een serieuze omweg wegens werken op de E40 en moeilijke weersomstandigheden, stonden we veilig op de parking van MUDEL (Museum Deinze en de Leiestreek), dankzij onze chauffeurs Marcel en Guido. We hadden er nog geen idee van wat deze tentoonstelling bij ons teweeg zou brengen.
“Emile Claus – Prins van het luminisme.” Een expo over de belangrijkste Belgische impressionist. Uit alle periodes van zijn leven werden tientallen topwerken van de kunstenaar samen gebracht. Leef mee in de wereld van Emile Claus, het kan … Bewonder zijn schilderijen … Een perfectie van detail, licht en schaduw, lichtweerkaatsingen, kleur en realiteit …
Nog fel onder de indruk van fenomenale emoties na het bezoek aan deze prestigieuze en gigantische tentoonstelling, worden we verwacht in Taverne De Sterre. Aangename ontvangst door een mooi en pittig meisje; lekker aperitief, Italiaans voorgerecht, vis of steak als hoofdgerecht.
Een onaangenaam voorvalletje voor Mady … Lees het “klaan anekdotke”.
Het tweede bezoek brengt ons naar het MDD (Museum Dhondt-Dhaenens) in Deurle. De tentoonstelling daar loopt onder de naam “Eloquent Formalism” een selectie uit de collectie van de Stichting Andries–Vanlouwe, voor het eerst samen gepresenteerd. Het waren enkele niet gekende werken van o.a. Pierre Alechinsky, Luc Tuymans, Mark Rothko, etc.
Een vlottere terugkeer naar Dilbeek voor een laatste pint en de vaststelling “Zijn we niet Gelukkig?”.

“E klaan anekdotke” door Marcel Deliens.
In de restaurant De Sterre, stond den aperitif mè mooite op toefel en radaaisj t’was al van da. Mè ne googemikte ellenbougstuut, stoemt ien van ons artieste uir vol gelas Prosecco omvei. Resultat des courses, alles recht in uire sjguut. Nog een chance da’t Prosecco was, da mokt gin plekke. Ternoe eit uir vol gelas Prosecco dubbel zu goo gesmokt en d’as princtepoilsjte.
Tot zuvei het anekdotke.